ПУШИ КАКО МАЖ - МТФ СкупиФестивал
Израел/СОЛО УМЕТНИК/ТЕЛ АВИВ
Aвтор/Autor/Аuthor: Yafit Levi
Режија/Regjisor/Director: Mickey Yonas
Улоги/Rolet/Performet by: Yafit Levi
„Пуши како mаж“ е монодрама инспирирана од животот на Фрида Кало. Овој физички театарски перформанс открива аспекти од животот на една комплексна, независна и бунтовна жена. Жена која ги прекршува кодексите на општествените норми, се соочува со прашањата на идентитетот и половите разлики, од политиката до уметноста, храбро го поплочува патот за многу жени во годините кои ќе дојдат. Веднаш откако докторите ја известуваат дека нејзината нога ќе мора да биде отсечена, Фрида бега во нејзината соба и се заклучува во неа. Минувајќи низ физичката болка и емоционална бура, чувствуваjќи се како ѕидовите на собата да се стеснуваат, заканувајќи се да ја згмечат додека докторите тропаат на нејзината врата, Фрида умствено бега на пат кон справување со нејзиното болно тело и општествените норми со кои била израсната.
“Тymos si një burrë” është një monodramë e inspiruar nga jeta e Frida Kalos. Kjo perofrmasë teatrore, zbulon aspekte nga jeta e një grua komplekse dhe kryengritëse, grua që i thyen kodet e normës sociale, përballet me identitetin dhe çështjet gjinore, nga politika deri te arti, guximshëm e hap rrugën për shumë gra dhe për të ardhmen e tyre në vitet që do të pasojnë. Momenti kur mjekët e njoftojnë se këmbë e saj duhet të amputohet, Frida ik në dhomën e saj dhe mbyllet brenda. Duke kaluar përmes dhembjes fizike dhe emocionale, ajo ndjen sesi muret e dhomës ngushtohen, duke e shtrënguar atë. Derisa mjekët trokasin në derë, Frida mentalisht ik në rrugën e shërimit të trupit të saj të sëmurë dhe në konventat sociale ku ajo u ngrit.
“Smoke Like a Man” is a monodrama based on the life of the artist Frida Kahlo. This physical theater show reveals facets from the life of a complex opinionated, independent and rebellious woman. A woman who broke the social norm codes, dealt with identity and gender issues, from politics to art, and bravely paved the way for many women in years to come. Moments after the doctors informed her that her leg must be amputated, Frida ran to her room and locked herself inside. Going through the physical pain and an emotional storm, feeling as if the rooms’ walls were closing in on her, while the doctors are pounding on her door, Frida mentally escapes into a journey of reckoning with her sick body and the social conventions she was raised into.